روش تصویربرداری است که اغلب توسط پزشک برای دستیابی به تصاویر زنده از ساختارهای داخلی بدن بیمار به‌وسیلۀ یک فلوروسکوپ انجام می‌گیرد. در بررسی مجرای معده‌ای - روده‌ای شامل تنقیه با باریم، و جراحی ارتو‌پدی برای کاهش شکستگی‌ها و جایگزاری‌های فلز در بدن، آنژیوگرافی پا، قلب و رگ‌های مغزی،کاشت لوله‌های وزنی تغذیه ای، جراحی ارولوژی و ... کاربرد دارد.
با توجه به اینکه اشعۀ x یک پرتو یونیزان است و می‌تواند برای بیمار مضر باشد، تنها در صورت نیاز باید از این روش استفاده کرد. در حالی‌که پزشک سعی در کاهش دز جذب شده، توسط بیمار دارد، اما زمان طولانی این تست، به‌طور معمول دوز جذبی بالایی را به بیمار تحمیل می‌کند. پیشرفت‌های اخیر از جمله عکس‌برداری دیجیتالی از تصاویر به‌دست آمده و استفاده از سیستم‌های آشکارساز صفحه تخت همچنان دوز تابش به بیمار را کاهش می‌دهند. معرفی آشکارسازهای صفحه تخت شرایط جایگزینی تشدید کننده‌های تصویر را فراهم کرد. این آشکارسازها حساسیت بیشتری به اشعۀ x دارند و در نتیجه توانایی کاهش دوز تابش به بیمار را دارا هستند.
نسبت کنتراست در این آشکارسازها نسبت به تشدید کننده‌های تصویر، بهتر شده است. آشکارسازهای صفحه تخت در محدودۀ وسیعی به‌صورت خطی عمل می‌کنند در صورتی که نسبت کنتراست در تشدید کننده‌ها تا 35 به 1 نیز می‌رسد. رزولوشن فضایی آن‌ها به‌طور تقریبی برابر است، گرچه در زمانی که تشدید‌کننده در حالت بزرگنمایی استفاده شود، کمی بهتر از صفحه تخت عمل می‌کند. آشکارسازهای‌صفحه تخت گران‌تر از تشدید‌کننده‌های تصویر‌ند، درنتیجه بیشتر برای تصویرهایی با سرعت بالا مثل تصویربرداری عروقی و کاتترگذاری قلبی استفاده می‌شوند.
خدمات فلوروسکپی: